In 2021 schreef ik een blogpost over de carbon banking plannen van Microsoft en Rabobank. Het doel van dit project was om bomen te planten op een gebied van 15 miljoen hectare en daarmee in 2025 de uitstoot van 150 Mton CO2 te compenseren.
Het lukte mij toen niet om die getallen te reproduceren: met de En-ROADS klimaatsimulator kwam ik op een schatting van de koolstofopname door bomen en landbouwgrond van 24Mton in 2025. Daarmee leek de claim van Rabobank een overschatting met een factor 6.
In een recent artikel van Follow the Money staat dat uit onderzoek van het adviesbureau Preferred by Nature is gebleken dat "de hoeveelheid koolstof die Rabobank voorspelde op te slaan tot wel 600 procent werd overschat". Rabobank blijft vrolijk carbon credits uitgeven die alleen geverifieerd zijn met een intern rekenmodel. Dit is een 21e-eeuwse variant op "Wij van Wc-eend adiversen: Wc-eend", zou ik zeggen.
De tekortkomingen van dit project zijn een goede illustratie van technocratische tunnelvisie: we maken satellietbeelden van het regenwoud, en daarmee kunnen we dan bewijzen dat we extra CO2 opslaan. Klinkt solide toch? Wat hier wordt vergeten is dat er ook andere partijen bezig zijn bosherstel. Follow the Money noemt de Wereldbank, de Agence Française de Développement, het Duitse ministerie van ontwikkelingssamenwerking, de EU én de World Cacao Foundation. Dus ja, er staan meer bomen in het gebied dan voorheen, maar is dat in zijn geheel aan Rabobank te danken?
Daarnaast is het zo dat er bij lange na niet genoeg bomen zijn om de huidige uitstoot van broeikasgassen veroorzaakt door de mensheid te compenseren. Als we maximaal inzetten op het aanplanten van bossen (en dan hebben we het over een oppervlakte van 2 keer India), regeneratieve landbouw en voorkomen van ontbossing, kunnen we op die manier rond 2080 ongeveer 4 Gton CO2 per jaar opslaan (het groene oppervlak in de grafiek). Dit terwijl de uitstoot van het wereldwijde energieverbruik nu rond de 35 Gton CO2 per jaar ligt (het grijze oppervlak in de grafiek).
Programma's om bomen aan te planten wekken vaak de indruk "dat een bos kan functioneren als een oneindig absorberende dweil voor de alsmaar toenemende CO2-uitstoot van de mens" schreef Bonny Waring